بخشی از خطبه غدیر

ای مردم بعد از من امامانی می آیند که به  آتش دعوت می کنند و

روز قیامت کمک نمی شوند. ای مردم خداوند و من از آنها بیزار هستیم .

ای مردم آنها و یارانشان وتابعینشان و پیروانشان در پایین ترین درجه آتش هستند

و چه بد است جای متکبران.

بدانید که آنها اصحاب صحیفه هستند .

ای مردم من امر خلافت را به عنوان امامت در نسل خودم تا روز قیامت به ودیعه

می سپارم و من رسانیدم آنچه را مأمور به ابلاغش بودم تا حجت باشد بر حاضر و غایب

و بر همه کسانی که حضور دارند یا ندارند به دنیا آمده اند یا نیامده اند پس حاضران

به غایبان و پدران به فرزندانشان تا روز قیامت برسانند .                         

و به زودی امامت را بعد از من به عنوان پادشاهی و با ظلم و زور می گیرند و غصب میکنند.

آگاه باشید خداوند غاصبین و تعدی کنندگان را لعنت کرده است.

صرف این سینه زدن ها به مقامی نرسیم

           توبه از جرم و خطا حال سحر می خواهد

                                                خلوت نیمه شب اشک بصر می خواهد

           وادی طور همین هیأت هر هفته ماست

                                               دیدن نور خدا اهل نظر می خواهد

           سختی گردنه عشق زمینت نزند

                                              راه پر پیچ وخمش مرد سفر می خواهد

          صرف این سینه زدنها به مقامی نرسیم

                                             محرم راز شدن دیده تر می خواهد

          جهت بخشش هر سینه زنی حضرت حق

                                             محشر از مادر سادات نظر می خواهد

          عمل زینب کبری به همه ثابت کرد

                                             سر شکستن ز غم دوست جگر می خواهد

          سر عباس به نی پند ظریفی دارد

                                            غیر خورشید سماوات قمر می خواهد

حرف بزن زینبم!عزیزدلم!حرف بزن!

پریشان و آشفته از خواب پریدی و به سوی پیامبر دویدی.

بغض راه گلویت را بسته  بود، چشمهایت به سرخی نشسته بود رنگ رویت پریده بود.

دست وپای کوچکت می لرزید .خود را به آغوش پیامبر انداختی و با تمام وجود ضجه زدی

پیامبرتو را سخت به سینه فشرد وبهت زده پرسید: چه شده دخترم؟

موهایت را نوازش کرد وبوسید وگفت : حرف بزن زینبم! عزیز دلم ! حرف بزن!

تو همچنان گریه می کردی.

حج به شیوه عاشورا

             حاجیان جمع اند دور هم همه

                                                      پس کجا رفته حسین فاطمه

             حاجیان یکسر رفتند در منا

                                                      پس چرا او رفته سوی کربلا

            او به جای موی سر سر می دهد

                                                     قاسم وعباس واکبر می دهد

           سعی حج او صفا با خنجر است

                                                     مروه اش قبر علی اصغر است

دل نوشته حج

اینجا بقیع است، قبرستان بقیع... اینجا واقعاً قبرستان است! هر بار که اینجا می آیم،

یاد امام غریب ِ خودمان می افتم، امام غریب؟!! و هر بار یک سؤال ذهن ام را درگیر

می کند... مکان آدم ها را غریب می کند، یا آدم ها مکان را؟! از پشت دو لایه دیوار

سعی می کنم چهار تکه سنگی را که نشانۀ پاک ترین خاک ِ زمین است پیدا کنم،

چهار تکه سنگ کنار هم، همین!دست و پای ام پشت فریادهای انتظامات گیر می کند!

اما دل ام پر می کشد آن سوی دیوار، همان جا که کبوترها طواف می کنند، کنار همان

چهار تکه سنگ... دل ام آتش می گیرد از این همه غربت!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

فاطمه حسینی